واما ارتباط خداشناسی با شناخت پیامبر وامامان معصوم صلوات الله علیهم اجمعین وبادین خدا:

فرازی ازدعای غیبت:

اَللّهُمَّ عَرِّفْنى   نَفْسَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ رَسُولَکَ اَللّهُمَّ   عَرِّفْنى رَسُولَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ   اَللّهُمَّ عَرِّفْنى

حُجَّتَکَ فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینى0                                      دراین فراز ازدعای غیبت(علت نام گذاری این دعای شریف به دعای غیبت شاید این باشد این دعا وظایف ما درزمان غیبت حضرت ولی عصر علیه السلام بیان شده علاوه دستور است درزمان غیبت حضرت این دعارا بخوانیم) ارتبا ط خدا شناسی با رسول اعظم و امامان معصوم صلوات الله علیهم اجمعین و دین معلوم می شود،زیر ا اولین خواسته ما دراین دعا خداشناسی است، اَللّهُمَّ عَرِّفْنى  نَفْسَکَ،وبعد علت آغاز دین خدا شناسی است بیان شده،وآن این است اگر خداوند شناخته نشود پیامبرخدا شناخته نخواهد شد، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى نَفْسَکَ لَمْ اَعْرِفْ رَسُولَکَ، واگرخداوپیغمبر شناخته نشود امامان معصوم صلوات الله علیهم اجمعین شناخته نخواند شد، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى رَسُولَکَ لَمْ اَعْرِفْ حُجَّتَکَ،وبدون شناخت امامان معصوم صلوات الله علیهم اجمعین دین شناسی امکان پذیرنخواهد شد، فَاِنَّکَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْنى حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دینى،بااین بیان معلوم شد چرا حضرت امیرعلیه السلام فرمود اول دین خدا شناسی است، وچرا انبیاء علیهم السلام اولین هدفشان ازبعثت دعوت مردم به خدا شناسی بوده، زیرا تا خداشناخته نشود راهی برای دین نخواهد بود0 درپایان بخش اول ،خداشناسی1حدیث دراهمیت خداشناسی وطلیعه است برای بخش دوم، راههای خداشناسی،

 سرآغا زدانش خداشناسی:

4- [التوحید] مَاجِیلَوَیْهِ عَنْ عَمِّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ الْقُرَشِیِّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ یَعْلَى الْکُوفِیِّ عَنْ جُوَیْبِرٍ عَنِ الضَّحَّاکِ عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ قَالَ جَاءَ أَعْرَابِیٌّ إِلَى النَّبِیِّ ص فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ عَلِّمْنِی مِنْ غَرَائِبِ الْعِلْمِ قَالَ مَا صَنَعْتَ فِی رَأْسِ الْعِلْمِ حَتَّى تَسْأَلَ عَنْ غَرَائِبِهِ قَالَ الرَّجُلُ مَا رَأْسُ الْعِلْمِ یَا رَسُولَ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ اللَّهِ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ قَالَ الْأَعْرَابِیُّ وَ مَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ حَقَّ مَعْرِفَتِهِ قَالَ تَعْرِفُهُ بِلَا مِثْلٍ وَ لَا شِبْهٍ وَ لَا نِدٍّ وَ أَنَّهُ وَاحِدٌ أَحَدٌ ظَاهِرٌ بَاطِنٌ أَوَّلُ آخِرُ لَا کُفْوَ لَهُ وَ لَا نَظِیرَ فَذَلِکَ حَقُّ مَعْرِفَتِهِ0

دردعای یا علی یاعظیم قسمت اول درباره خدا شناسی است،البته مربوط به بخش دوم خدا شناسی وآن راههای خدا شناسی است، یکی ازراههای خدا شناسی آشنا شدن با نامهای مبارک وصفات باعظمت خدا ست0دردعای یا علی عظیم هفت صفت  خدای سبحان ذکر شده هرکدام این صفات باتوجه به معنای آن معرفت مارا بخدای رحمان افزوده میکند،لذا این بخش از دعارا خدا شناسی نام نهادیم،واما آن هفت صفت  عبارتند از:1- علی بمعنی علو وعالی بود2-عظیم :باعظمت وبزرگ ازنظرمقام وهمه خوبیها،3- غفور: بسیار بخشنده، 4- رحیم :مهربان 5- رب عظیم :صاحب وپرورش دهنده باعظمت، 6- سمیع : شنوا،7- بینا،(به گفتار وکردار خلائق آگاهی دارد) دربین هفت صفت همه از صفات ثبو تی خداست یعنی دارای این صفات است، یک صفت خدا را باسلب بیان فرموده دراین صفت نظیر ومانند را از اوسلب کرده آن عبارت است از: انت الرب الذی لیس کمثله شئی یعنی خدایا توربی هستی نظیر نداری این نفی کردن نظیر این درس را بما می دهد هیچکدام صفات اورا بادیگرا ن قیا س نکنیم واین قیاس کردن و اورا شبیه به دیگری قرار دادن یکی ازاقسام شرک است جداباید ازخود داری کنیم زیرا شرک بخدا ظلم به اوست واز گنا هان کبیره است،قبل ازذکر آیات درباره نهی ازشرک حدیثی درباره نفی نظیر ومانند از ذات ربوبی خداوند سبحان،